سینه مالامال درد است، ای دریغا مرهمی...
تصور رفتن مشکاتیان هنوز برامون ممکن نشده بود که توی روزای آخر پاییز، پایور هم پاییزی شد و به ستاره ی دیگه از شب یلدای امسال ایران رو خاموش کرد...
از یه هفته پیش میخواستم واسه هفتمین روز درگذشت استاد پایور یه پست بذارم. ولی دیدن لبخند صمیمی و شنیدن مضراب آسمونی استاد پایور هیچی غیر از بغض برای من نمیذاره:
چهارمضراب پژواک ( شور ) تقریبا 692KB
قطعه ی فریبا ( دشتی ) تقریبا 800KB
قطعه پوپک ( دشتی ) تقریبا 1.3MB
چهارمضراب سه گاه تقریبا 900KB
کنسرت اساتید - با آواز شهرام ناظری ( ابوعطا ) تقریبا 1.8MB
بداهه نوازی ( در دستگاه نوا ) تقریبا 2MB
قطعه ی تصویری ( بیات اصفهان ) تقریبا 950KB
از دست دادن این استادان واقعا جای تاسف داره!! امیدوارم جوانتر ها بتونن جای اونا رو پر کنن!!! البته چشمم آب نمیخوره!!! مثلا نامجو می خواد جای اونا رو پر کنه
چی کار می کنی؟:((
الان داشتم سخن دکتر شریعتی رو می خوندم٬ قطغ شدم. وصل شدم٬ رفرش زدم دیدم نیست شد:((
دارم مطالبتو می خونم. دوست می دارم!
روحش شاد و یادش گرامی...
پس چرا انقدر بی سر و صدا؟
شرمنده که یادشون رفت قبل از خاک سپاری بنده خدا رو بیارن دم در خونه !!!!!!!!!!!
خدایش بیامرزد.
وا تسلیتا!